Drodzy Rodacy. Ostatnie tygodnie dla nas i dla świata są ogromnie bolesnym doświadczeniem. Podejmując refleksję Papieża Franciszka widzimy że na naszych placach, ulicach i miastach zebrały się gęste ciemności; ogarnęły nasze życie, wypełniając wszystko ogłuszającą ciszą i posępną pustką, która paraliżuje wszystko na swej drodze. Ogarnęła nas niespodziewana i gwałtowna burza. Uświadomiliśmy sobie, że jesteśmy wszyscy słabi i zdezorientowani. Tak jak uczniowie z Jezusem śpiącym w łodzi na jeziorze, którzy mówią jednym głosem i wołają w udręce: „giniemy”, tak i my zdaliśmy sobie sprawę, że nie możemy iść naprzód każdy na własną rękę, ale jedynie razem.
Burza odsłania naszą bezradność i odkrywa nasze plany, nasze nawyki i priorytety. Pokazuje nam, jak uśpiliśmy i porzuciliśmy to, co karmić winno nasze serca i co podtrzymuje i daje siłę naszemu życiu i naszej wspólnocie narodowej. Jednak przez tą burzę nie możemy zapomnieć o tym, co karmiło dusze wielu pokoleń naszych rodaków. Nie możemy zapominać o naszej tożsamości i o tradycji. O prawdziwej wierze naszych ojców.
Po raz kolejny możemy odkryć tę szczęśliwą wspólną przynależność: przynależność jako braci, jako chrześcijan, jako katolików i jako Polaków.
Nie jesteśmy samowystarczalni, sami toniemy; potrzebujemy siebie jako rodzina narodu i potrzebujemy Boga jak starożytni żeglarze gwiazd. Zaprośmy Jezusa chwalebnie zmartwychwstałego do łodzi naszego życia. Bo z Nim życie nie umiera. Pan budzi się, aby rozbudzić i ożywić naszą wiarę paschalną. Mamy kotwicę: w Jego krzyżu zostaliśmy zbawieni. Mamy ster: w Jego krzyżu zostaliśmy odkupieni. Mamy nadzieję: w Jego krzyżu zostaliśmy uzdrowieni i ogarnięci, aby nic i nikt nas nie oddzielił od Jego odkupieńczej miłości
Doznajcie w te święta wyjątkowego szczęścia
poczujcia miłość Boga i opieki aniołów.
Zrozumcie sens życia i potęgę rodziny.
Otwórzcie serca i wpuście ptaki nadziei.
Tego z całego serca życzy Glowny Komitet Parady Pulaskiego i Marszalek Główny Parady Pułaskiego 2020 Heidi Jadwiga Kopala.
